1972–1976 uczeń elektryk w HiL, 1976–1979 elektryk w Miejskim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej w Krakowie, 1979–1982 w Mostostalu, od 1982 w Elektromontażu Południe w Katowicach.

Od IX 1980 w „S”.

Po 13 XII 1981 działacz podziemia, od 1982 w Porozumieniu Prasowym Solidarność Zwycięży; od 1985 członek krakowskiego Oddziału Solidarności Walczącej; 1985–1987 współpracownik grupy małopolskiej Liberalno-Demokratycznej Partii Niepodległość; 1982–1990 organizator kolportażu i kolporter podziemnej prasy, min. „Solidarność Zwycięży”, „Hutnika”, „Zomorządności”, „Solidarności Grzegórzeckiej”, „Krecika”, „Tygodnika Mazowsze”, „PWA”, „Solidarności Walczącej”, „Biuletynu Dolnośląskiego” oraz znaczków i kalendarzy Porozumienia Prasowego Solidarność Zwycięży, banknotów okolicznościowych (z różnych rejonów Polski) i kartek świątecznych (najczęściej z Mazowsza, Dolnego Śląska i Małopolski), kurier pomiędzy PPSZ i SW w Krakowie a środowiskami we Wrocławiu („Solidarność Walcząca”) i Warszawie (pisma LDPN, m.in. „Baza”); 1 V 1988 zatrzymany w czasie demonstracji w Krakowie, skazany przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny. 1982–1989 drukarz wydawnictw podziemnych, w tym ulotek, plakatów, druków okolicznościowych oraz prasy, m.in.: 1982–1989 „Solidarność Zwycięży”, 1985–1987 „Niepodległość” (LDPN Kraków). IV–V 1988 przedstawiciel SW i PPSZ podczas strajku w HiL. W 1989 przeciwnik Okrągłego Stołu.

1989–1992 członek Wydz. Wschodniego SW; w 1990 kilkakrotnie wyjeżdżał (z Piotrem Hlebowiczem) do ZSRS (Białoruś i Litwa) w celu nawiązania i utrwalenia kontaktów z tamtejszą opozycją. 1992–2008 przewodniczący KZ „S” w Elektromontażu, 1992–2000 delegat na kolejne WZD Regionu Śląsko-Dąbrowskiego.