„Biuletyn Dolnośląski”, pismo wydawane w okresie VI 1979 – III 1990 we Wrocławiu, 10 pierwszych numerów z podtytułem: „Pismo Klubu Samoobrony Społecznej we Wrocławiu”, następne (od numeru z IV1980 do numeru z VIII 1985) „Miesięcznik niezależny”. Jedno z najdłużej i zarazem systematycznie ukazujących się niezależnych/podziemnych pism. Początkowo organ Klubu Samoobrony Społecznej Ziemi Dolnośląskiej (założonego 3 V 1979). Od 1980, w wyniku różnic programowych, przestało być organem KSS i zmieniło podtytuł na „Miesięcznik niezależny”. Od poł. 1982 związane z Solidarnością Walczącą. Ukazało się 96 numerów. W latach 1979–1980 objętość między 10–38 stron, format A4; 1981–1982 obj. 24–39 s., format A4 i A5; 1983–1990 obj. 8–56 s., format A5 (nr 9/49 z X 1983, format A6). W latach 1979–1980 druk na powielaczu, gł. ramkowym, 1981–1990 powielacz/offset; nakł. 2–10 tys. egz.; miesięcznik, do 1988 wychodziło regularnie (w 1988 znalazło się w kryzysie, ukazały się tylko 3 numery). Numeracja ciągła, od nr 2 (9) z II 1980 podawana jest numeracja roczna i ciągła. Ukazały się 22 dodatki i wydania specjalne, m.in. wydania specjalne z 23, 27, 30 VIII 1980 r. informujące o sytuacji strajkowej; dodatek specjalny „Katyń” do nr. 3 (10) z 1980; wydanie nadzwyczajne z 16 XI 1987 „Kornel Morawiecki aresztowany”; wyd. spec. z 27 I 1989 „«Solidarność» – legalizacja czy likwidacja (Wywiad z Andrzejem Gwiazdą)”. W latach 1980–1987 ukazało się 29 edycji „Biuletynku” jako dodatek niesamoistny. W redakcji nr. 1: Jan Waszkiewicz (redaktor nacz.), Janusz Łojek, Piotr Starzyński (twórca bazy poligraficznej) i Henryk Lis (proj. winiety). Od nr. 2 pisma nie redagował Henryk Lis, od nr. 5 Janusz Łojek (zmarł 5 XI 1979). Od X 1979 z pismem związał się Kornel Morawiecki, następnie wieloletni redaktor naczelny, organizator zaplecza technicznego i kolportażu. Na początku 1980 z redagowania wycofał się P. Starzyński. W okresie 1980–1981 w redakcji: K. Morawiecki, J. Waszkiewicz (redaktorzy nacz.), Romuald Lazarowicz, Michał Wodziński. W VI 1981 z redakcji odszedł J. Waszkiewicz. W latach 1982–1988 w redakcji: K. Morawiecki, R. Lazarowicz. Pierwsze numery z 1983 redagowali Andrzej Kisielewicz i Maria Peisert-Kisielewicz. Od nr. 5 (73) z 1986 redaktor honorowy – Natalia Gorbaniewska. 1989–1990 w redakcji: K. Morawiecki, R. Lazarowicz, Jarosław Twardowski (ps. Marcin Prus), Mateusz Morawiecki (ps. Michał Wierzyński), Piotr Bielawski (ps. Krzysztof Lewicki). Autorzy m.in.: K. Morawiecki (K.M.), R. Lazarowicz (ps. Jan Ewaryst, Bibliotekarz, J.E., R.L., P.K., C.K., A.J.), Jerzy Przystawa (ps. Jan Łaszcz, A.Ł., Józef Put), Mikołaj Iwanow (ps. W.S. Sidorow, I. Mickiewicz, Jan Mickiewicz, Polak zza Buga), J. Waszkiewicz (J.W., Optymista, W.J.), Roman Duda (ps. Światowid, Jan Galicki), M. Wodziński (ps. Omikron), M. Morawiecki (ps. Michał Wierzyński, Dziki, Ignacy Kielecki). Z pismem jako graficy współpracowali: Tadeusz Kuranda, Tomasz Kizny, Henryk Prykiel. Drukarze to m.in.: Krzysztof Gulbinowicz, Wiesław Moszczak i Antoni Roszak. Druk odbywał się też na tzw. dojściach w państwowych drukarniach (w l. 80 organizował go m.in. Aleksander Kalinowski). Od 1986 makietę pisma tworzono komputerowo. Pismo w niewielkim stopniu zajmowało się bieżącą informacją. Publikowano artykuły nt. historyczne, analizy sytuacji w PRL i innych krajach bloku wschodniego, publicystykę, przedruki z prasy zachodniej i emigracyjnej (nie tylko polskiej). Od X 1979 wydawane przez Niezależną Spółdzielnię Wydawniczą „Wyzwolenie”, w XII 1979 nazwę zmieniono na Kooperatywę Wydawniczą „Wyzwolenie”. Od nr. 6–7 (37–38) z VI-VII 1982 wydawane przez Agencję Informacyjną Solidarności Walczącej. Na czele AISW stała Zofia Maciejewska, która koordynowała wydawanie pisma. Nakład numeru 3/4 z VIII – IX 1979 został prawie w całości przejęty przez SB, nr 3 (22) z III 1981 ukazał się również jako fałszywka. We IX 1981, pod zarzutem rozpowszechniania treści mogących godzić w sojusz z ZSRS, aresztowano K. Morawieckiego. W XI 1981 rozpoczął się jego proces (odpowiadał z wolnej stopy), śledztwo umorzono 31 XII 1981 na mocy dekretu abolicyjnego. Pismo kolportowane w całym kraju, głównie na Dolnym Śląsku i we Wrocławiu, w różnych środowiskach; cena egz. 20–700 zł.

oprac. Kamil Dworaczek, Łukasz Kamiński