Wydawnictwa i publikacje IPN

NSZZ Solidarność 1980–1989, t. 2, red. Łukasz Kamiński, Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010

Artykuł: Łukasz Kamiński, Grzegorz Waligóra, Solidarność Walcząca

Geneza

Powstanie Solidarności Walczącej nierozerwalnie związane jest z wcześniejszą działalnością kręgu osób skupionych wokół Kornela Morawieckiego. Zaczął się on kształtować już wiosną 1968 r., gdy grupa przyjaciół (oprócz Morawieckiego byli to: Zdzisław Ojrzyński, Jerzy Petryniak, Ryszard Trąbski i Wojciech Winciorek) postanowiła metodą fotograficzną przygotować ulotki, które następnie kolportowano przed pochodem pierwszomajowym. Akcję ponowiono po interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, wówczas malowano także napisy na murach. Podobne działania grupa podjęła w styczniu 1969 r. (po śmierci Jana Palacha), a potem w trakcie wydarzeń Grudnia ’70. Budowa letniskowego domu Morawieckiego w Pęgowie i organizowane tam spotkania dyskusyjne przyciągnęły do grupy wiele nowych osób z wrocławskich środowisk opozycyjnych. W kręgu tym narodziła się idea wykonania i eksponowania w czasie pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny transparentu w barwach narodowych z napisem „Wiara – Niepodległość”[1].

 

[1]    Kornel. Z Przewodniczącym Solidarności Walczącej rozmawia Artur Adamski, Wrocław 2007, s. 36–51, 55–63; Relacja Kornela Morawieckiego z 2007 r. złożona Łukaszowi Kamińskiemu i Grzegorzowi Waligórze.